Zapewne w wielu plikach, na których pracujesz spotkałeś się z tajemniczymi znakami $, np. w zapisie: A$1.
Albo tak: $A1
Albo jeszcze tak: $A$1 (to z pewnością najczęściej).
Co to znaczy? Po co to?
Zapewne zapis $A$1 jest Ci bliski – blokuje on komórkę. Ale te dwa poprzednie?
Wszystkie powyższe zapisy to różne rodzaje adresowania komórek. Stosujemy je wbrew pozorom po to, aby ułatwić sobie życie. Można wyróżnić dwa zastosowania, w którym adresowanie komórek jest szczególnie przydatne:
- Powtarzalność pojedynczej wartości – masz dane, pozornie stałe, ale mogące się zmieniać, np. kurs CHF czy EUR. Na tych wartościach opierasz swoje obliczenia.
- Powtarzalność formuł – tworzysz formuły niemal identyczne, np. plan handlowców na poszczególne miesiące.
Powtarzalność wartości, to np. sytuacja, gdy chcemy ustalić ceny cennikowe produktów. Potrzebujemy do tego cenę zakupu i narzut. Cena zakupu jest wyrażona w EUR, a potrzebujemy przeliczyć ją na PLN. Narzut jest procentem – my chcemy dodać konkretną wartość złotówkową do ceny zakupu, aby powstała nam cena cennikowa. Zarówno kurs EUR jak i narzut są u nas wspólne, czyli takie same dla wszystkich produktów.
Tak wygląda ta sytuacja:
Ustalanie ceny cennikowej
Zauważ, że zarówno kurs EUR, jak i narzut to wartości używane przez inne formuły (takie samych dla nich wszystkich!). Na tę chwilę wynoszą 4,50 zł i 25%, jednak jutro ta sytuacja może się zmienić. Jeśli się zmieni – nie ma problemu – po prostu podmienimy wartości w żółtych komórkach i już! Oparte na nich formuły same się przeliczą :).
Powtarzalność formuł, to np. sytuacja, gdy planujemy sprzedaż miesięczną dla przedstawicieli handlowych. Znamy plan roczny dla każdego przedstawiciela, znamy sezonowość sprzedaży (mówi nam o tym współczynnik) – ustalamy plan miesięczny, o tak:
Ustalanie planu sprzedaży miesięcznej
Można sobie pomyśleć, że w powyższym przykładzie, dla każdego handlowca, w styczniu stałą wartością jest współczynnik – 1%, dla lutego – 2%, dla marca – 4% itd. Daje nam to łącznie 12 oddzielnych, prawie identycznych formuł (plan roczny * miesięczny_współczynnik%), obliczających plan handlowców dla każdego miesiąca. Wygląda na to, że potrzebujemy oddzielnych 12 formuł, ponieważ współczynniki miesięczne są różne. Podobnie, jakbyśmy spojrzeli na tę macierz w drugą stronę: każdy plan roczny handlowca jest różny.
Nie ma jednej wspólnej stałej wartości, ale jest wspólny wzór/schemat obliczania. Czyli formuła. Wzór jest taki: plan_roczny * współczynnik_miesięczny. Korzystając z odpowiedniego adresowania komórek napiszemy jedną formułę w komórce D8 i skopiujemy ją do pozostałych komórek. (Oczywiście nad taką tabelą trzeba będzie jeszcze popracować z zaokrągleniami, ale podstawę już mamy).
Teraz zastanowimy się, którego adresowania komórek użyć w każdej z tych sytuacji i wreszcie: wytłumaczę Ci na czym ono polega.
