Po opublikowaniu poprzedniego wpisu i oczywista – filmu na YouToubie, pojawiły się pod filmem bardzo ciekawe komentarze. Jeden z nich napisał Bill Szysz (również prowadzi kanał na YT). który zaproponował całkowicie inną, genialną metodę na rozwiązanie przedstawionego w filmie problemu. Genialną, ponieważ użył w niej zaledwie jednej funkcji, podczas gdy ja, w swoim wcześniejszym rozwiązaniu, aż trzy!

Dzisiejszy wpis będzie właśnie o rozwiązaniu Billa. I, specjalnie na tę okazję, zmieniłam kolorystykę na bardziej a’la Ken niż Barbie ;):

Formatka z wynikiem

Let’s go!

Pierwsze dwa warunki, są identyczne jak w poprzednim wpisie. Czyli wysyłki czekolad w marcu zostają takie same, jedynie co zmieniłam, to kolory ;). Z różowego na niebieski.

Teraz tylko kwestia warunku o części wspólnej. That’s where the fun bigins!

Formuła, którą zaproponował Bill jest następująca:

=LICZ.WARUNKI($B6;"*/03/*";$C6;"*czekolada*")

Wpisujemy ją dokładnie tak, jak poprzednio, do formatowania warunkowego, po wcześniejszym zaznaczeniu formatowanego zakresu, czyli B6:E20. Natomiast pytanie jest: co ta formuła oznacza i dlaczego jest taka krótka?

Funkcja LICZ.JEŻELI, którą ta formuła wykorzystuje, potrafi policzyć ile komórek w zakresie spełnia określone kryteria. I, w przeciwieństwie do LICZ.JEŻELI, potrafi sprawdzić więcej niż jeden warunek. W tym wypadku sprawdza 2:

1. czy ID wysyłki zawiera wpis /03/,
2. czy Towar zawiera słowo czekolada?

„Nietypowe” zastosowanie tej funkcji tutaj polega na tym, że jako przeszukiwany zakres podajemy tylko jedną komórkę, gdzie zazwyczaj podajemy cały zakres. To czyni tę funkcję świetną alternatywą dla funkcji ORAZ. Wow! Dla mnie to wielkie odkrycie, dziękuję Bill!!!

Dodatkowo jako kryteria zostały podane teksty wykorzystujące znak *. Znak ten oznacz dowolny ciąg znaków. Czyli w zapisie: */03/* mówimy, że chcemy znaleźć tekst, który gdzieś w środku ma wpis /03/. Gdzieś w środku, czyli cokolwiek (*) może być przed tym wpisem i cokolwiek może być za nim.

Identyczna sytuacja jest z czekoladą: *czekolada*. Oba te zapisy mogą być stosowane jako kryteria w funkcji LICZ.WARUNKI i jej podobnych (a nawet w WYSZUKAJ.PIONOWO;)).

Dalej, po wpisaniu formuły postępujemy już identycznie, czyli wybieramy format,jaki chcemy nadać komórkom, które spełniają warunek (dokłądnie opisałam to tutaj). Tak, jak wspomniałam podmieniam tylko kolory:

Formatowanie Kena 🙂

po zatwierdzeniu wszystkich „OK”, otrzymujemy taki wynik:

Wynik

I tyle, cała filozofia. Prawda, że genialne?

Oraz wersja wideo: